۱۳۹۲ خرداد ۶, دوشنبه

آقای رفسنجانی می دانید چرا ایرانی در دوران پهلوی به گفته شما ارج و قرب داشت ؟


چرا سعودی اعتبار ایران را نداشت؟

چرا فقط ایران؟ گذرنامه های پیش از انقلاب را ببینید.مهر ورود هیثرو لندن و شارل دوگل پاریس و داوینچی رم بدون هیچ ویزایی.از قدیمی ها
 بپرسید احترام و اعتباری که به عنوان وارث یک کشور تاریخی و مردمی با فرهنگ در جهان داشتند.دوستی نزدیک شاه با نیکسون و کیسینجر و راکفلرها و فرانک سیناترا و امثالهم بود که این احترام را ایجاد کرده بود. سفرهای هر روزه ی آلن دلون و آنتونی کویین و الیزابت تیلور و جری لوییس و جینا لولو بریجیدا و فرانک سیناترا و ... بود که نام ایران را در جهان پراکند و کشور را دارای اعتبار کرد.همه ی این دعوتها توسط خانواده ی سلطنتی و وابستگانشان صورت می گرفت.تابلوهای نفیسی که فرح از سزان و گوگن و رامبراند و پیکاسو و حتی جکسون پولاک در ایران گرد آورد و دعوت از امثال ژوداسن و موریس بژار وجشن هنرها بود که ایران را در دنیا به یک گوهر رو به رشد فرهنگی تبدیل کرده بود.کشوری که ترکیه و کره جنوبی بر آن رشک می بردند و حسرتش را میخوردند.تمام زحمات آن وطندوستان واقعی با رمیدگی خلق مسلمان و چپی دود شد و به آسمان رفت.جماعت حقیقت وجودشان را به جهانیان نشان دادند و به جهانیان ثابت کردند آن تصویر رویایی که شاه بیچاره با رشوه و هدیه دادن و خون جگر خوردن به سیاستمداران و اقتصادیون و دانشگاهیان و هنرمندان جهان از ایران به وجود آورده یک دروغ بزرگ است و ما ملت عاشق روضه و نوحه و گل مالی و حسین حسین و جنگ و غم و درد هستیم.



اعتبار گذرنامه ی ایرانی در رژیم گذشته 100% تنها و تنها به دلیل پروپاگاندای شخص مرحوم پادشاه سابق بود.محمدرضا شاه سیاستمدار زیرک و حاذق و به عقیده ی من بزرگترین و قوی ترین دیپلمات تاریخ ایران بود.او شبکه ی قدرت در ایالات متحده و دنیا را تا حدود زیادی به خوبی شناخته بود.شبکه ی قدرتمندی از امیران ارتش.شهرداران شهرهای پرنفوذ و مهم .سناتورها.قضات.هنرمندان مطرح و معروف و روسای جمهور گذشته دوستان نزدیک و صمیمی شاه بودند.صاحبان رسانه ها و مراکز اقتصادی زیادی نیز در ارتباط نزدیک با او.در اروپا هم شهبانو فرح با روابط فرهنگی با جوامع هنری و فرهنگی اروپا به این سیاست شاه کمک میکرد نتیجه اینکه با حمایت و نظر مثبت خیل عظیمی از متنفذین سیاسی هنری و اقتصادی جهان یک تصویر رویایی و خیال انگیز و دنیا پسند از ایران به جهانیان معرفی میشد.
برگزاری جشن های 2500 ساله شاهنشاهی با حضور رهبران بیش از 40 کشور جهان در شیراز و یاد آوری شکوه و تمدن هزاره های پیش ایرانیان به جهان تاثیر بسیار شگرفی به نظر جهانیان به ایران ایجاد کرد.چقدر چپ های احمق به شاه فحش دادند به دلیل برگزاری این جشن ها.جریان گداپرور و گداپرست چپی که مایه ی تمام بدبختی های 60 سال اخیر ایران است و حتی این جلیلی هم امروز روی بال پوپولیسم و تظاهر به گداصفتی این جریان حرکت میکند به گوش مردم میخواندند که این هزینه ها اسراف و هدر دادن پول است و عوام را تحریک میکردند.اعتبار و آبروی بین المللی و جهانی و به تبع آن علاقه ی سرمایه گذاران برای آوردن سرمایه به ایران را نمی دیدند و نمیشد با هیچ معیاری برای عوام وزنش کرد و در خانه تحویلشان داد. اما اثر داشت.چرا ترکیه و عربستان و کره جنوبی و مکزیک اعتبار ایران را نداشتند؟چرا ..
با سپاس از کاربر بالاترین پارسه1365

اینها شعار نبود  این کارها در ایران انجام شد
ویکی پدیا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر