پنجشنبه20 سپتامبر 2012 پاسخ به مهمترین پرسشها در رابطه با شورای ملی
“در روزنامه شهروند چاپ کانادا می خوانینم : نمی خواهیم کشورمان نابود شود” این ترجیع بند کلام رضا پهلوی بود در نشستی که با جمعی از کوشندگان جامعه ایرانی روز پنجشنبه20 سپتامبر 2012 در تورنتو برگزار کرد. و البته این تنها نشست نبود و در طول زمانی که آقای پهلوی در تورنتو اقامت داشت با گروه ها و افراد متعددی ملاقات داشته است.
هدف از این نشست ها و ملاقات ها شناساندن بیشتر فراخوانی بود که در21 شهریور 1391، از سوی تعدادی از ایرانیان برای برپایی شورای ملی ایران داده شد. این فراخوان منشوری را پیشنهاد کرده و از هموطنان خواسته تا به این فراخوان بپیوندند.
رضا پهلوی در طول سخنانش بارها با تأکید، حمله نظامی به ایران را محکوم کرد و گفت تحت هیچ شرایطی گزینه ی جنگ قابل پذیرش نیست.
او به این نکته اشاره کرد که جمهوری اسلامی ایران به دلیل ماهیتش، در پی نابودی ارزش های غربی و دنیای آزاد است، و برای همین هم کشور ما را همیشه در بحران نگه داشته است و سایه و خطر جنگ با این نوع سیاست و نگرش به دنیا، همیشه بر فراز سر ما خواهد بود و باید به دنبال راه حل اساسی برای این مشکل بود.
رضا پهلوی در تورنتو با تعدادی از کوشا گران جامعه ی ایرانی دیدار کرد
چکیده سخنان رضا پهلوی را در این نشست می خوانید:
ما باید با خرد جمعی خطر جنگ را از بین ببریم و از دنیا و سازمان های حقوق بشری دنیا بخواهیم که ما را در انجام خواست برگزاری یک انتخابات آزاد کمک کنند. ما از دولت های غربی می خواهیم که در سیاست های خارجی شان از حق مردم ایران برای یک انتخابات آزاد حمایت کنند. ما باید تغییر شرایط را با کمترین هزینه به سامان برسانیم. تفاوت ما با اصلاح طلبان در این این است که ما اساسا معتقدیم جمهوری اسلامی اصلاح پذیر نیست.
من فکر می کنم تحریم اقتصادی الزاما به فروپاشی جمهوری اسلامی منجر نمی شود چرا که آنها اساسا تربیت جهانی ندارند و استانداردهای جهانی را قبول ندارند.
جنگ تمام زیرساخت های کشور ما را از بین می برد و نباید بگذاریم که گزینه جنگ به هیچ عنوان مطرح شود. من صد در صد با جنگ مخالفم برای این که میهن ما را نابود می کند.
با توجه به این که کشور ما کشوری جوان و با میزان بالای تحصیل کرده است و با توجه به بالا بودن فرهنگ سیاسی اجتماعی مردم ما، استحقاق آنان بیش از جنگ و تحریم و تحقیر در سطح جهان است. من هیچ دلیلی نمی بینم که ما نتوانیم از این سد با کمترین هزینه عبور کنیم به شرطی که خرد جمعی مان را به کار گیریم. این قطار به راه افتاده است و برای همگان راه باز است که به آن بپیوندند. همه چیز بر اساس پیشنهاد است و یک پروژه ساخته و کامل شده نیست. حاشیه نشینی دردی را دوا نمی کند. هر کس در درون شورا یک رأی بیشتر ندارد. برخی دوستان می گویند چه تضمینی وجود دارد. من می گویم تضمین در مشارکت است و در مسئولیت پذیری. اگر کسی می خواهد مالکیت داشته باشد باید مسئولیت بپذیرد. ضمانت از فرد و نهادهای شرکت کننده به وجود می آید وگرنه هیچ کس و هیچ چیزی نمی تواند ضمانت بدهد.
باید بگویم از روزی که این فراخوان بیرون آمده تاکنون (پنجشنبه 20 سپتامبر) 5 هزار امضاء داشته است و واقعا این جنایت بشری است که جهان بدون آن که مردم ایران و خواسته هایش را بشناسد به گزینه ی جنگ متوسل شود. اگر جهان در رایزنی هایش با جمهوری اسلامی به بن بست رسیده، این مجوزی برای آنها نیست که به بدترین و نامربوط ترین و آخرین گزینه که جنگ باشد متوسل شوند.
باز هم تاکید می کنم که از طریق نافرمانی های مدنی همچون اعتصابات سراسری باید از سد جمهوری اسلامی گذشت و به انتخابات آزاد رسید. پیشنهاد می کنم صندوق کمک مالی مردمی برای حمایت از افرادی که به دلیل نافرمانی های مدنی شغلشان را از دست می دهند و خانواده هایشان دچار مخاطره فقر می شود، به وجود بیاید تا آنان احساس نکنند در شرایط سخت تنها مانده اند.
ما باید شرایطی به وجود آوریم که هر چه بیشتر از بدنه رژیم کنده شود و به سوی مردم گرایش پیدا کنند و این را با آشتی ملی باید به سرانجام برسانیم. قصد این نیست که انتقام جویی و انتقام کشی شود. همه باید بدانند که می توانند به حرکت های مردمی بپیوندند.
حرف ما اصلا مسئله سلطنت و سلطنت طلبی نیست، حرف ما ایرانی دمکرات و آزاد است. این شورا به محض برگزاری انتخابات منحل خواهد شد و دیگر هیچ مسئولیت حقوقی نخواهد داشت. راستش را بخواهید می خواهم تنها پهلوی باشم که در ایران خاک می شود همین و بس!
ستاد سیاسی این شورا شامل سخنگو، کمیته افتخاری، کمیته مشاوران، اتاق فکر، دبیرخانه مرکزی، هیئت نمایندگان ایرانی شورای ملی برون مرزی، کمیسیون تخصصی (حقوقی، مالی، روابط عمومی/ رسانه، روابط بین الملل، حقوق بشر)، کمیسیون امور داخلی(اقوام ایرانی، سندیکاها، نافرمانی مدنی، آشتی ملی، زنان، دانشجویان/ جوانان) ست که این ستاد، مجمع شورای ملی را به وجود می آورد و به زودی اولین مجمع برگزار خواهد شد.
در طول این نشست سئوالاتی مطرح شد از جمله در مورد چگونگی تأمین هزینه های شورا پرسیده شد که پاسخ این بود: کمک از ایرانیان خارج از کشور و نیز درخواست کمک از سازمان های مردمی و حقوق بشری و نه دولت ها و در مرحله بعد هم کمک مالی مردم داخل ایران.
در مورد ملیت ها و اقوام ایرانی سئوال شد که پاسخ این بود که تمام تلاش شورا در این است که با تمام ایرانیان از هر قوم و زبان و مذهب و نژادی که هستند رایزنی شود. و تاکنون صحبت های خوبی داشته ایم. و البته دیالوگ با کردها بیشتر بوده است. این شورا از همه چه سیاسی، چه فرهنگی و چه متشکل و چه غیرمتشکل دعوت به همکاری می کند. حرفم این است اگر نام و اعتباری دارید امروز وقتش است که برای ایران خرجش کنید که کار به جنگ و ویرانی و کشتار نکشد.
سئوال دیگر در مورد چگونگی رفتن این رژیم بود، که پاسخ تاکید روی نافرمانی های مدنی سراسری و گسترده و خواست انتخابات آزاد و گذشتن از سد رژیم جمهوری اسلامی بود.
این نشست که قرار بود یک ساعت و سی دقیقه طول بکشد بیش از دو ساعت به طول انجامید و با ورود جمعی دیگر از ایرانیان کوشنده سیاسی اجتماعی برای برگزاری جلسه بعد به پایان رسید.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و آگاهی از مفاد منشور 16 ماده ای می توانید به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.farakhanmeli.org
