از اینکه تاریخ پنهان مانده ی کشور من - آن بخش هایی که در سیستم آموزش و پرورش رژیم جمهوری اسلامی به رویش تیغ سانسور کشیده شده - در این تلویزیون نمایش داده می شود قدردانی می کنم.
من از فرد، سازمان یا دولتی که با پول ایشان تلویزیون Manoto TV برپا شده صمیمانه قدردانی می کنم. از اینکه تاریخ پنهان مانده ی کشور من - آن بخش هایی که در سیستم آموزش و پرورش رژیم جمهوری اسلامی به رویش تیغ سانسور کشیده شده - در این تلویزیون نمایش داده می شود قدردانی می کنم. امشب از تماشای مستند "رضا شاه" از این تلویزیون لذت بردم. در کتاب های تاریخ - البته نه آن هایی که مورد وثوق رژیم جمهوری اسلامی است - درباره شخصیت و خدمات رضا شاه بسیار خوانده بودم. اما مرور تصویری این بخش از تاریخ ایران از خواندن کتاب جذاب تر و گیرا تر است. در انتهای این فیلم مستند که نشان داده می شود صادق خلخالی قاضی شرع و سپاهی ها و برخی از مردم مشغول خراب کردن مقبره رضا شاه هستند، بسیار اندوهگین شدم. رضا شاه هر چه بود معمار ایران نوین بود. او کسی بود که کمر همت به آبادی ایران بست. آخوندها مشغول روضه خوانی بودند و او مشغول ساخت و ساز. برخی از مردم ما، مخصوصا برخی از روشنفکر های فیسبوکی "راه امامی"، هنوز که هنوز است به تاریخ ایران به دیده ی تعصب و از دریچه ی تنگ ایدئولوژی های سیاسی می نگرند. رضا شاه در نزد آن ها به عنوان دیکتاتور جا افتاده است و بس. با این دید به سادگی خدمات رضا شاه نادیده انگاشته می شود. خواندم که برخی از همین دسته، به خاطر پخش مستند رضا شاه، حتا به تلویزیون من و تو ایراد گرفته اند و خواهان برخی "اقدامات" علیه این تلویزیون شده اند. این دسته خیلی مایل نیستند از خدمات رضا شاه حرف بزنند چرا که استدلال شان برای تخریب چهره رضا شاه سست می شود: اینکه زن ها از زیر پرده های پیچه و روبند های سیاه بدرآورده شدند. اینکه دادگستری برپا شد و نخستین قانون مدنی ایران تصویب شد. ثبت احوال برپا شد و مردم برای خودشان نام خانوادگی به ثبت رساندند. عشایر اسکان داده شدند و خانسالاری برانداخته شد. تشکیلات ارتش منسجم شد. صنایع رشد کردند. بانک ها و بیمه تاسیس شدند. از شمال تا جنوب راه آهن ساخته شد. جاده و پل و تونل ساخته شد. خیابان ساخته شد. پیاده رو ساخته شد. خیابان ها چراغ دار شدند. شهر روشن شد. کافه ساخته شد. بله کافه! رادیو برپا شد. فرهنگستان برپا شد. تقویم رسمی سر و سامان گرفت. بگذریم. دارم فکر می کنم اگر قرار باشد برای "امام راحل" این افرد فیلم مستند ساخته شود در این فیلم چه باید گفته شود؟ چه روضه ای باید خوانده شود؟ از کدام خون های ریخته شده در کدام زندان ها باید حرف زده شود؟ به عنوان نمونه اگر از رضا خان ایراد گرفته می شود که چرا به زنان ایران اعتماد به نفس داد و آن ها را از زیر پیچه و روبند سیاه بدرآورد، درباره خمینی و رفتار او و رژیم او با زنان ایرانی چه باید گفت و چه باید به تصویر کشید؟ ........
..............
بیوگرافی کیانوش سنجری
http://fa.wikipedia.org/wiki/کیانوش_سنجری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر